در تاثیر تغییر اقلیم در «کم بارشی» شکی نیست اما فناوری‌های نوظهور نقشی دارند یا نه، نمی‌دانیم/ باید اولویت بندی می‌کردیم که کشاورزی برای ما اهمیت داشت یا خشک نشدن دریاچه
تاریخ انتشار: ۱۱ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۲۵۶۱۰
پیرو دستور معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، عصر امروز نخستین سمینار علمی با موضوع نقش مداخلات منطقه‌ای احتمالی در تغییرات بارندگی کشور با حضور دستگاه‌های مسئول برگزار شد.
به گزارش «تابناک»، داریوش گلعلیزاده، رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست در حاشیه این سمینار به خبرنگاران گفت: در این جلسه واکاوی استفاده از فناوری‌های نوین و باروری ابر‌ها برای باران‌زایی انجام شد و علاوه بر آن وضعیت موجود را آسیب‌شناسی کردیم؛ به دلیل اینکه هماهنگی در گذشته میان دستگاه‌ها وجود نداشت، موجب شده جامعه دچار تشویش شود و اطلاعات درستی به آن تزریق نشود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی ادامه داد: هدف از برگزاری این کارگروه این بود که برای تصمیم‌گیری‌های مهم به جمع‌بندی مناسبی برسیم و در نهایت پس از جمع‌بندی کلیه پروژه‌هایی که در این زمینه انجام خواهند شد، یک معیار مشخص برای سنجش داده‌ها و ارزیابی نتایج داشته باشیم. بر اساس جمع‌بندی‌های این نشست تصمیم گرفته شد از کمک کارشناسان و متخصصان از تمام علوم استفاده شود و تبادل اطلاعات صورت گیرد.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم درباره اینکه آیا تغییر مسیر ابر‌های باران در کشور صحت دارد یا خیر؟ تاکید کرد: قطعاً یکی از پیامدهای اصلی تغییر اقلیم کم‌بارشی رخ داده در کشور است، اما قضیه تغییر اقلیم نادیده گرفته می‌شود تا اینکه مسائلی همچون تغییر مسیر ابر‌های باران زا مورد توجه قرار می‌گیرد. اطلاعات امروز نشان دهنده این است که کم‌بارشی‌ها و سیر نزولی بارندگی‌ها در تمام کشور‌های همسایه نیز وجود دارند، اما نیاز به بررسی‌های بیشتری دارد که اگر به نتیجه برسیم فناوری‌ها در کشور به کاهش تبعات تغییرات اقلیمی کمک می‌کند، از این فناوری‌ها استفاده می‌شود.
وی افزود: در گذشته نیز تجربیاتی وجود داشته، ولی به دلیل اینکه ما معیار‌های مشخصی برای ارزیابی نداشتیم نتوانستیم به‌درستی از این طرح‌ها و تجربیات استفاده کنیم و به نتایج مثبتی دست یابیم. به طور مثال وزارت نیرو مسئولیت استفاده از این فناوری‌ها را بر عهده دارد، ولی باید از تمام ظرفیت‌های دستگاه‌های اجرایی استفاده شود تا ما بتوانیم به صورت هدفمند از این طرح‌ها بهره ببریم.
گلعلیزاده ادامه داد: توجیه اقتصادی اجرای این طرح‌ها نیز بسیار مهم است که آن چیزی که برای آن هزینه می‌شود چقدر برای کشور دستاورد دارد و همچنین ابعاد اجرای پروژه نیز بسیار مهم است. اما نکته مهم این است که جلسه امروز هنوز به جمع‌بندی مناسبی نرسیده که آیا در زمینه کم‌بارشی‌ها دستکاری در سیستم‌های بارشی صورت گرفته است یا خیر؟
وی افزود: اگر قرار است که اطلاعاتی برای تصمیم‌گیری‌های کلان کشور جمع آوری کنیم نیاز به دقت و جلسات بیشتری است. باید جلسات کارشناسی زیادی برگزار شود تا تصمیمات مناسبی برای رفع مشکلات اتخاذ شود، اما اگر قرار باشد که با یک جلسه برای موضوع به این مهمی به نتیجه برسیم قطعاً با احتمال اشتباه بیشتری همراه خواهد بود و در این صورت آسیب‌ها و تهدید‌های بیشتری نسبت به زمانی که وقت بیشتری صرف شود، وجود خواهد داشت.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر اینکه گزارش‌های ارائه شده در این جلسه نشانگر تاثیر تغییرات اقلیمی بر شرایط بارندگی‌ها است، گفت: دانش تا زمانی که در خدمت مردم و در جهت ارتقای زندگی بشر باشد، ارزشمند است، اما باید وقتی نسبت به آن شناخت کافی نداریم با احتیاط کامل گام برداریم تا خسارتی به محیط زیست کشور وارد نشود.
وی تاکید کرد: در بسیاری از نقاط جهان مساله تغییر اقلیم هنوز ناشناخته است. در تمام مسائل علمی موافقان و مخالفانی وجود دارد که باید بررسی‌های دقیقی انجام شود که در این راستا میزان بارش ۳۰ ساله کشور‌های همسایه نیز بررسی شد؛ آمار نشانگر این است که آنها نیز با پدیده کم‌بارشی مواجه هستند.
گلعلیزاده در پاسخ به پرسشی مبنی بر این که با وجود مطرح بودن موضوع درگیر بودن کل خاورمیانه به کم بارشی، ایران نسبت به سایر مناطق به میزان بیشتری با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کند، افزود: متغیر‌های بسیار متفاوت و زیادی در میزان بارش‌ها تاثیرگذار هستند و صرفاً این موضوع که ابر‌های باران‌زایی وارد کشور شده‌اند یا خیر مطرح نیست. کشور ما جزو هفت کشور آسیب پذیر از تغییرات اقلیمی است. امسال چهارمین سالی است که وارد خشکسالی شده‌ایم بنابراین باید بررسی‌های دقیقی انجام شود تا بتوانیم به نتایج آنها اتکا کنیم.
وی ادامه داد: بزرگترین مشکل در کشور ما مساله مدیریت منابع آبی است چراکه هنوز هم در زمینه‌های مختلف کشاورزی، ساختمان‌سازی و آبیاری فضای سبز استفاده بی‌رویه از آب به‌ویژه آب شرب مشاهده می‌شود و این بدان معناست که ما هنوز باور نکرده‌ایم که پدیده تلخی به نام تغییر اقلیم وجود دارد.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست افزود: تغییر اقلیم بزرگترین چالش جهان و کشور ما است. آلودگی هوا چالش نیست چرا که قابل حل است، اما تغییر اقلیم یک ابر چالش محسوب می‌شود. برای اینکه از تغییرات اقلیمی آسیب کمتری ببینیم، در برنامه هفتم توسعه بندی با عنوان برنامه مدیریت تغییرات اقلیمی در راستای اجرای بند ۷ سیاست‌های ابلاغی مقام معظم رهبری در خصوص محیط زیست ابلاغ شد، تدوین شده است.
وی ادامه داد: در این بند ذکر شده است که با ایجاد سازگاری، کاهش آسیب پذیری، توسعه اقتصاد سبز و اقتصاد کم کربن در مسیر مقاومت و سازگاری با تغییرات اقلیمی قرار گیریم در غیر این صورت آسیب‌های محیط زیستی بیشتری را متحمل خواهیم شد.
به گفته گلعلیزاده میان تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا یک ارتباط دوسویه وجود دارد به این صورت که آلودگی هوا می‌تواند منجر به افزایش گاز‌های گلخانه‌ای در سطح کلان شود یا در نیمه اول سال بیشتر اوقات درگیر مسئله گرد و غبار هستیم و برخی استانها کاملاً با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند. درست است که با آلودگی هوا جزیره حرارتی تشکیل می‌شود، اما نمی‌توانیم بگوییم آلودگی هوا منجر به کم‌بارشی می‌شود.
وی افزود: اگر وزارت نیرو و جهاد کشاورزی به دنبال استفاده از فناوری‌های نوین همچون بارورسازی ابر‌ها برای ایجاد بارندگی باشد و همچنین ما معیار‌های سنجش مناسبی داشته باشیم می‌توانیم در این زمینه تصمیم گیری‌های مناسبی داشته باشیم که آیا بارش‌های رخ داده نتیجه استفاده از این فناوری‌ها بوده یا به صورت طبیعی رخ داده است. باید تمام متغیر‌ها را در کنار هم قرار داده و سپس نتیجه‌گیری کنیم تا با مخاطرات جدی‌تر و غیرقابل جبرانی مواجه نشویم.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: اگر ما مدیریت منابع آبی داشتیم شاید هرگز دریاچه ارومیه خشک نمی‌شد. افزایش تعداد چاه‌ها موجب خشک شدن سفره آب‌های زیرزمینی شد و حتی اگر بارشی رخ بدهد نیز نمی‌تواند سفره آب‌های زیرزمینی را پر کند بنابراین باید از ابتدا مدیریت منابع آبی به خوبی انجام می‌شد.
وی افزود: باید اولویت بندی می‌کردیم که آیا کشاورزی برای ما اهمیت داشت یا خشک نشدن دریاچه و تبعاتی که برای تمدن آن منطقه دارد؟ شرایط اقلیمی، بسیاری از مشاغل و معیشت‌ها در آن منطقه به خطر افتادند تا باغ سیبی در آن منطقه ایجاد شود که محصولی پر آب‌بر است.
رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست ادامه داد: به طور کلی به دلیل اینکه وضعیت آب‌های قابل استحصال ایران نسبت به سایر مناطق خاورمیانه همچون کشور ترکیه در شرایط نامناسبی قرار دارد این خشکسالی و کم بارشی آسیب بیشتری را به منطقه ما وارد کرد.
گلعلیزاده در پایان گفت: در خصوص کم بارشی کشور ما شکی در این مساله نیست که تغییرات اقلیمی تاثیرگذار هستند، اما هنوز درباره این مساله که آیا فناوری‌های نوظهور در این زمینه نقشی دارند یا نه به نتیجه‌ای نرسیده‌ایم و مستندات مناسبی در این خصوص ارائه نشده است و باید جلسات کارشناسی برگزار و موضوعات بررسی شود.
منبع: تابناک
کلیدواژه: فساد چای دبش ملیکا محمدی سیدرضی موسوی قاسم سلیمانی افزایش قیمت اینترنت همراه بارش ابردزدی سازمان حفاظت محیط زیست فساد چای دبش ملیکا محمدی سیدرضی موسوی قاسم سلیمانی افزایش قیمت اینترنت همراه رئیس مرکز ملی هوا و تغییر اقلیم سازمان حفاظت محیط زیست تغییرات اقلیمی آلودگی هوا فناوری ها کم بارشی جمع بندی کشور ما ابر ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tabnak.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تابناک» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۲۵۶۱۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
حال خوش این روزهای نگین فیروزه‌ای آذربایجان
دریاچه ارومیه به عنوان نگین منطقه آذربایجان پس از یک دوره خشکسالی و کاهش وسعت آبی، این روزها جان دوباره‌ای گرفته و امیدها برای احیای بزرگترین دریاچه داخلی ایران را زنده کرده است.
به گزارش خبرگزاری ایمنا از آذربایجان شرقی، دریاچه ارومیه به عنوان بزرگترین دریاچه داخلی ایران، بزرگترین دریاچه آب شور در خاورمیانه و ششمین دریاچه بزرگ آب شور دنیا، روزگاری زیست‌گاه ۲۱۲ گونه پرنده، ۴۱ گونه خزنده، ۲۷ گونه پستاندار، ۲۶ گونه ماهی و هفت گونه دوزیست بود، اما همچون بسیاری از رودخانه‌ها و تالاب‌های کشور در پی تغییرات اقلیمی و برداشت بی‌رویه از حوضه‌های آبریز از وسعت آن کاسته شد.
دریاچه ارومیه در سال ۱۳۴۶ بر اساس مصوبه شماره یک شورای عالی حفاظت محیط زیست کشور، به عنوان منطقه حفاظت شده و طبق مصوبه شماره ۶۳ شورای عالی در سال ۱۳۵۴، به عنوان پارک ملی شناخته شد.
نگین فیروزه‌ای آذربایجان در سال ۱۳۵۶ در زمره مناطق بین‌المللی ذخیره‌گاه‌های زیست‌کره جهانی به ثبت رسید و سال ۱۳۵۴ با ۱۰۲ جزیره که از سوی سازمان یونسکو ذخیره‌گاه طبیعی جهان شناخته شده بود در کنوانسیون رامسر به‌عنوان یکی از تالاب‌های بین‌المللی به ثبت رسید و مؤسسه بین‌المللی تالاب‌ها آن را به عنوان یکی از مهم‌ترین زیستگاه‌های پرندگان معرفی کرده است.
دریاچه ارومیه جدای از تأثیرات زیست‌محیطی، پیوند عمیق و ناگسستنی با احساسات و علایق مردم منطقه آذربایجان دارد، خواهرخواندگی تبریز و ارومیه را به اثبات می‌رساند و روزهای پرشور این دریاچه، روزهای خوش مردمان منطقه نیز خواهد بود.
طی سال‌های اخیر، خشک شدن دریاچه ارومیه و تلاش‌های ناکام سیاست‌گذاری‌های زیست‌محیطی، بحران خشکسالی نگین آبی آذربایجان را تبدیل به یک تهدید جدی کرده بود تا جایی که خبرهایی از مالچ‌پاشی، استخراج نمک، تیتانیوم و لیتیوم به گوش می‌رسید که پس از مدتی تکذیب شد.
خشک شدن دریاچه شایعه‌های بزرگی با خود به همراه می‌آورد و اندوه خشکسالی دریاچه، به حدی جدی بود که تبدیل به یکی از دغدغه‌های اصلی روزمره مردم شده بود. این نگین آبی که از نظر سطح آب‌های آزاد، بیستمین دریاچه جهان و به لحاظ وسعت و شوری پس از بحرالمیت قرار گرفته است، به شوره‌زاری هشت میلیارد تنی تبدیل شده بود که تهدیدی بزرگ برای زیست‌بوم منطقه بود و به خطر افتادن بهداشت و سلامتی مردم و نابودی کشاورزی را در پی داشت.
دریاچه ارومیه، پرونده‌ای با جنبه‌های حقوقی، اجتماعی، سیاسی و حتی امنیتی است که به‌دلیل مدیریت نادرست، حاشیه‌های زیادی را پشت سر گذاشته و به علت نبود اطلاع‌رسانی و شفافیت، با شایعات، تحلیل‌های نادرست و نقدهای غیرمنصفانه زیادی مواجه بوده است.
اقدامات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری دولت، دو جنبه مکمل اقدامات پیشگیرانه خشکسالی دریاچه‌ی ارومیه بوده‌اند که چالش‌هایی با خود به همراه داشته‌اند و به نظر می‌رسد که اقدامات نرم‌افزاری در برخورد با مسئله دریاچه ارومیه باید از اهمیت بیشتری برخوردار باشد.
حوضه آبریز ۵۲ هزار و ۴۷ کیلومتر مربعی دریاچه ارومیه که از ۶۰ رودخانه‌ی فصلی، دائمی و دوره‌ای سیراب می‌شود در استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، کردستان و کشور ترکیه قرار دارد. استان‌های آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی و کردستان به ترتیب باید سالانه یک میلیارد و ۱۵۰ میلیون مترمکعب، ۳۹۴ میلیون مترمکعب و ۹۵۱ میلیون مترمکعب از حقابه‌ی دریاچه ارومیه را تأمین کنند.
رودخانه‌های زولاچای، نازلوچای، روضه‌چای، شهرچای، باراندوزچای، گدارچای، مهابادچای، سیمینه‌رود، زرینه‌رود، لیلان‌چای، مردق‌چای، صوفی‌چای، قلعه‌چای، آذرشهرچای و آجی‌چای تأمین کننده نیاز دریاچه ارومیه است.
ارزش‌های بوم‌شناختی اهمیت ویژه‌ای به موجودیت دریاچه ارومیه بخشیده و احیای آن چالشی فرامنطقه‌ای است؛ این دریاچه این روزها و پس از یک دوره طولانی خشکسالی، همزمان با بارش‌های زمستانه و بهاره جان دوباره گرفته و دلشوره‌های مردم را تا حد زیادی با آغوش گرم آب شورش به پایان رسانده است، اما این پایان ماجرا نیست و احیای دریاچه نیازمند راهکارهای طولانی مدت است.
چاه‌های غیرمجاز، تهدید جدی برای آب‌های زیرزمینی تلقی می‌شود و یکی از دلایل اصلی خشکسالی در حوضه آبریز دریاچه‌ی ارومیه است. آمار چاه‌های مجاز و غیرمجاز، همواره در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد و تنها راه احیای منابع آب‌های زیرزمینی اعمال مقررات سخت‌گیرانه در حفر و استفاده از این چاه‌ها است.
با توجه به اظهارات دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه‌ی ارومیه، ۷۳ هزار حلقه چاه غیرمجاز و ۴۰ هزار حلقه چاه مجاز در حوضه‌ی آبخیزداری دریاچه ارومیه وجود دارد.
یوسف غفارزاده، مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان آذربایجان‌شرقی انسداد چاه‌های غیرمجاز را ضرورت احیای دریاچه ارومیه می‌داند و می‌گوید: در حوزه استحفاظی استان، ۱۰ هزار حلقه چاه غیرمجاز در حوضه آبریز دریاچه ارومیه وجود دارد که تاکنون انسداد ۸۶۵۲ حلقه چاه با هماهنگی دادستانی مرکز استان و نیروی انتظامی اجرایی شده است.
وی با اشاره به مسدودسازی ۹۱۲ حلقه چاه غیرمجاز در سال گذشته، ادامه می‌دهد: تاکنون ۴۶ درصد چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه با حکم قضائی مسدود شده و لازم است نسبت به مسدودسازی سالانه ۲۰۰۰ حلقه چاه غیرمجاز اقدام شود.
مدیرعامل شرکت آب منطقه‌ای استان آذربایجان‌شرقی تصریح می‌کند: صرفه‌جویی ۴۰ میلیون مترمکعبی آب در حوضه آبریز دریاچه ارومیه از مهر سال گذشته و بر اساس تصمیم ستاد احیای دریاچه ارومیه بوده که با قطع اضافه برداشت‌های چاه‌های دارای کنتورهای هوشمند عملی شده است.
غفارزاده همکاری سازمان جهاد کشاورزی را در این زمینه ضروری می‌داند و خاطرنشان می‌کند: احیای دریاچه ارومیه نیازمند عملکرد جدی دستگاه‌های اجرایی و نظارتی با هدف مسدودسازی چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه است.
وی با اشاره نصب کنتورهای هوشمند در چاه‌های مجاز اطراف دریاچه ارومیه، اظهار می‌کند: فرهنگ‌سازی و پرهیز از حفر چاه‌های غیرمجاز چه در حوضه آبریز دریاچه ارومیه و چه در مناطق دیگر با هدف جلوگیری از هدررفت آب‌های زیرزمینی نیازمند یک حرکت اجتماعی است تا ضریب خطر بحران‌های خشکسالی در آینده کاهش پیدا کند.
مجتبی ذوالجودی، معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست نیز با اشاره به چاه‌های غیرمجاز حوضه آبریز دریاچه ارومیه، تاکید می‌کند: کشاورزی در این منطقه با برداشت غیرمجاز آب از منابع زیرزمینی انجام می‌شود و تعداد زیادی چاه غیرمجاز در این منطقه حفر شده است.
وی با اشاره به اما و اگرهای وجود چاه‌های مجاز، می‌گوید: برداشت آب توسط پمپ و ایجاد کانال برای انتقال آب به زمین‌های کشاورزی در این منطقه انجام و تا حد امکان از این کار ممانعت می‌شود.
یکی دیگر از عوامل کم آب شدن دریاچه ارومیه، توسعه بی رویه بخش کشاورزی است؛ توسعه ۱۴۰ هزار هکتاری باغات استان آذربایجان غربی به جای مدیریت مصرف، روند مصرف آب در باغات استان افزایش داشته است و ۵۷ درصد منابع آبی کشاورزی توسط سه محصول سیب، یونجه و چغندرقند مصرف می‌شود.
مجتبی ذوالجودی، معاون محیط‌زیست دریایی سازمان حفاظت محیط‌زیست با ابراز نگرانی از توسعه کمربند سبز پیرامون دریاچه ارومیه، تاکید می‌کند: با وجود شرایط بسیار بدِ آبی و خشکسالی طی سال‌های اخیر، توسعه کشاورزی در باغاتی که در اطراف دریاچه‌ی ارومیه با بیشترین مصرف آب کمترین بهره‌وری قرار دارند، ادامه داشته است.
وی اضافه می‌کند: وزارتخانه‌های ذی‌ربط از وزارت نیرو و وزارت کشاورزی گرفته تا مردم، باید در این زمینه احساس تکلیف کنند، چراکه شرایط کنونی منجر به احیای دریاچه ارومیه نخواهد شد.
معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست با اشاره به ضرورت طرح رویکرد علمی در خصوص دریاچه ارومیه، اظهار می‌کند: وزارت کشاورزی مکلف شده است تا این موضوعات را دنبال و سند الگوی کشت را برای تمام حوضه‌ها عملیاتی کند. وزارت نیرو نیز باید برای تأمین منابع آبی کشاورزی قانون را مدنظر قرار دهد.
ذوالجودی ادامه می‌دهد: وزارت کشاورزی، اولین وزارتخانه‌ای است که تأثیرات مثبتی در حوضه آبخیزداری دریاچه‌ی ارومیه دارد و با سیاست‌گذاری‌های علمی باید کشاورز را به خودداری از کشت بعضی محصولات یا اجتناب از توسعه کشت تشویق کند.
وی می‌گوید: احیای دریاچه ارومیه به مرور زمان محقق خواهد شد و شرایط همه تالاب‌ها از جمله دریاچه ارومیه تا شش سال دیگر و به مرور بهتر خواهد شد.
وضعیت فعلی، نتیجه دو دهه غفلت استحداکثر تراز مشاهداتی دریاچه ارومیه به سال ۱۳۷۴ بازمی‌گردد که تراز آب دریاچه از سطح آب‌های آزاد به بیش از یک هزار و ۲۷۸ متر می‌رسید و با مساحت ۵۷۳۰ کیلومترمربعی دریاچه و بر اساس برداشت ماهواره‌ای بیش از ۳۶ میلیارد مترمکعب آب در دریاچه وجود داشت.
حداقل تراز برای بقای دریاچه یک هزار و ۲۷۴ متر از سطح آب‌های آزاد است که برای رسیدن به این تراز به حجمی معادل ۱۴ میلیارد و ۶۰۰ میلیون مترمکعب آب نیاز است.
مالک رحمتی، استاندار آذربایجان‌شرقی در خصوص اهمیت احیای دریاچه ارومیه به‌عنوان مسئله‌ای ملی، می‌گوید: نگاه ما برای احیای دریاچه ارومیه، رویکرد و نگاهی ملی است و با تمام توان برای احیای آن تلاش می‌کنیم تا با مشکلات زیست‌محیطی مواجه نشویم.
وی وضعیت کنونی دریاچه ارومیه را نتیجه دو دهه غفلت می‌داند و عنوان می‌کند: احیای دریاچه زمان‌بر خواهد بود و در این راستا افتتاح و بهره‌برداری انتقال آب سد کانی سیب و تکمیل خط انتقال پساب تصفیه‌خانه تبریز که حیات تازه‌ای به دریاچه بخشیده، عملی شده است.
استاندار آذربایجان شرقی با اشاره به لزوم شتاب‌دهی به پروژه‌های در حال اجرا، تاکید می‌کند: تمام امکانات دانشگاه‌های دو استان آذربایجان‌شرقی و آذربایجان‌غربی و دانشکده‌های علمی ملی پای کار است تا با بهره‌مندی از خرد جمعی برای احیای دریاچه ارومیه موفق‌تر عمل کنیم.
رحمتی با تاکید بر مدیریت منابع آبی، اظهار می‌کند: با توجه به لزوم تغییر الگوی کشت، متناسب با اقلیم طبیعی و منابع آبی، کشاورزی سنتی دیگر کارساز نیست و اصلاح الگوی کشت، استفاده از آبیاری‌های نوین، اصلاح بذر و استفاده از دانش و علوم روز در حوضه آبریز دریاچه ارومیه باید مدنظر باشد.
انتقال پساب تصفیه‌خانه‌ها، راهکاری پایدار برای تأمین حقابه دریاچه ارومیه است و تمرکز بر تصفیه فاضلاب در مصوبات احیای دریاچه ارومیه مورد تأکید بوده است. مطابق طرح ستاد احیای دریاچه ارومیه، ۱۲ تصفیه‌خانه با حجم تولید پساب ۳۰۲ میلیون و ۳۰۰ هزار متر مکعب در احیای دریاچه نقش خواهد داشت.
پساب‌ها یا به صورت مستقیم به دریاچه سرریز می‌شود یا با هدف تعادل‌بخشی و جایگزینی منابع آب زیرزمینی استفاده می‌شود و یا به مصرف صنایع می‌رسد تا جایگزین مصرفی صنایع از رودخانه‌ها باشد و آب رودخانه‌ها به دریاچه منتقل شود.
محمد خانی، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب آذربایجان شرقی تاکید می‌کند: سالانه ۸۵ میلیون مترمکعب پساب تصفیه‌شده شهر تبریز به سمت دریاچه ارومیه رهاسازی می‌شود.
وی ۹۰ درصد پساب تصفیه شده تبریز را سهم دریاچه ارومیه می‌داند و ادامه می‌دهد: پساب تصفیه شده تبریز سهم بسیار ناچیزی در احیای دریاچه ارومیه دارد.
محمدصادق معتمدیان، دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه با اشاره به بارش‌های اخیر و رهاسازی‌های آب سدها، می‌گوید: وضعیت دریاچه ارومیه رو به بهبود است.
وی تصریح می‌کند: تراز فعلی دریاچه ارومیه به یک هزار و ۲۷۰ متر و ۳۸ سانتی‌متر رسیده است که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، افزایش هفت سانتی‌متری داشته و این تراز نسبت به آغاز سال آبی جاری (اول مهر ۱۴۰۲) ۵۵ سانتی‌متر بیشتر است.
دبیر کارگروه ملی نجات دریاچه ارومیه از افزایش ۳۵۰ کیلومترمربعی وسعت دریاچه نسبت به مدت مشابه سال گذشته خبر می‌دهد و اضافه می‌کند: وسعت دریاچه ارومیه در حال حاضر یک هزار و ۵۰۰ کیلومترمربع است.
معتمدیان خاطرنشان می‌کند: دریاچه ارومیه، یک میلیارد و ۹۰۰ میلیون مترمکعب آب دارد که بیش از ۲۵۰ میلیون مترمکعب بیشتر از زمان مشابه سال گذشته است و ورودی آب به دریاچه ارومیه در حال حاضر ۴۱۱ مترمکعب در ثانیه است.
وی در خصوص آغاز رهاسازی آب از سدهای استان آذربایجان‌غربی از آذر سال گذشته، می‌گوید: روزانه حدود ۲۰ میلیون مترمکعب آب به سمت دریاچه رهاسازی می‌شود.
این‌روزها، دریاچه ارومیه به مردم لبخند می‌زند و با رهاسازی آب‌ها و حقابه‌ها، میزبان مردم در آب‌های شور خود شده است و ساکنان شهرهای دور و نزدیک برای دیدنش لحظه‌شماری می‌کنند.
سیاست‌های احیای دریاچه نه به صورت موقت، بلکه باید به عنوان راهکاری مداوم و مستمر دنبال شود تا نمک بر زخم‌های دریاچه نپاشند و ارومیه پناهگاه مردمی باشد که با خشک‌سالی‌اش اندوهگین و با جان‌گرفتنش سرزنده می‌شوند و به ساحلش پناه می‌آورند.
چنانچه سیاست‌های فعلی که منجر به احیای دریاچه شده است، ادامه نداشته باشد، باز هم خشکسالی و دیگر تهدیدات زیست‌محیطی گریبان‌گیر منطقه آذربایجان خواهد بود و زخم‌های بی‌شمار بر تن عریان دریاچه ارومیه خواهد نشست.
کد خبر 743948
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است